Schiffe sterben Dichter sterben Freunde sterben Wir sollten um sie nicht Trauer tragen Erinnern wir uns aber lassen die Hand nicht sinken Zünden wir Kerzen an unser Leben zu erhellen Es gibt keinen Fluss zwischen Leben und Tod - es gibt keinen Rubikon Wir werden geboren und sterben an der gleichen Straße Nur das Gesicht verändert sich wie die Mauer eines alten Gartens

Umierają statki umierają poeci umierają przyjaciele Nie nośmy po nich żałoby Pamiętajmy lecz nie opuszczajmy dłoni Zapalmy świece aby rozjaśnić własne życie Nie ma rzeki między życiem i śmiercią nie ma Rubikonu Rodzimy się i umieramy na tej samej ulicy Tylko twarz ulega przeobrażeniom jak mur starego ogrodu